Ψυχοδυναμικες Θεωριες

Το 1914,δημιούργησε τη δική του σχολή, τη Σχολή της  Αναλυτικής Ψυχολογίας. Βασικά στοιχεία της θεωρίας του το Προσωπικό & Κοινωνικό ή Συλλογικό ασυνείδητο και τα

Αρχέτυπα (παγκόσμιες εικόνες ή σύμβολα). Και εκείνος, όπως και ο Freud, υποστήριζε την ύπαρξη του ασυνειδήτου. Το ασυνείδητο μπορεί να είναι  ατομικό ή  κοινωνικό ή συλλογικό (οι άνθρωποι αποθηκεύουν τις συνολικές εμπειρίες προηγούμενων γενεών και αποτελεί το σημαντικότερο τμήμα του ασυνειδήτου). Εκεί βρίσκονται  τα ένστικτα & τα αρχέτυπα.

Ο  Jung αναφέρθηκε επίσης σε ψυχολογικούς τύπους:

1. Τον εσωστρεφή (άτομο κλεισμένο στον εαυτό του με ενδιαφέρον για ιδέες) και
2. Τον εξωστρεφή (άτομο στραμμένο προς τον εξωτερικό κόσμο με ενδιαφέρον για τα πράγματα)

Ο Adler αποχώρησε το 1911  από την ομάδα του  Freud και το 1912 ίδρυσε  τη Σχολή Ατομικής Ψυχολογίας.

Η  φιλοσοφία του στηριζόταν στην πεποίθηση ότι:

1. Κάθε άτομο διαμορφώνεται μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον

2. Η Ψυχή και το σώμα βρίσκονται σε απόλυτη αλληλεξάρτηση.

Αρχικά ενδιαφερόταν για τα μειονεκτήματα των οργάνων του σώματος και για τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι τα  αναπληρώνουν. Βασικό κίνητρο για το άτομο είναι η συνειδητή επιθυμία του να  ξεπεράσει σωματικές  ατέλειες και μειονεκτήματα. Η ψυχοπαθολογία δημιουργείται όταν το άτομο δεν καταφέρει να ελευθερώσει τον εαυτό του από το αίσθημα κατωτερότητας.

Βασική αρχή για την Horney  είναι η ανάγκη για ασφάλεια. Σύμφωνα με την Horney,  το  νευρωτικό άτομο αντιμετωπίζει  μια σύγκρουση ανάμεσα σε τρεις τρόπους αντίδρασης για τον τρόπο που θα διαχειριστεί το βασικό άγχος:

1. Προσέγγιση:Το άτομο δίνει υπερβολική σημασία στο αν οι άλλοι το  αποδέχονται, το εγκρίνουν ή το χρειάζονται.
2. Επίθεση: Το άτομο υποθέτει ότι οι άλλοι είναι εχθρικοί,  ότι η ζωή  είναι μια πάλη και προσπαθεί να φανεί σκληρό.
3. Απομάκρυνση:Το άτομο αποσύρεται  από τους άλλους σε ένα νευρωτικό αποχωρισμό. 

Αν και η προσωπικότητα κάθε νευρωτικού ατόμου χαρακτηρίζεται από μια κυρίαρχη  τάση, το αληθινό πρόβλημα δημιουργείται από τη  σύγκρουση ανάμεσα στις 3 τάσεις στην  προσπάθεια του ατόμου να αντιμετωπίσει το βασικό άγχος.

Η θεωρία του Erikson εστιάζει στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και όχι στην ψυχοσεξουαλική,  όπως η θεωρία του Freud. Και εκείνος θεωρούσε ότι η προσωπικότητα αναπτύσσεται μέσα από κάποια συγκεκριμένα στάδια. Κάθε επόμενο στάδιο ακολουθεί όταν ολοκληρώνεται το προηγούμενο. Στη διάρκεια κάθε σταδίου, το άτομο αντιμετωπίζει μια ψυχοκοινωνική κρίση, η οποία μπορεί να  έχει μια θετική ή μια αρνητική πλευρά. Η υγιής προσωπικότητα σχηματίζεται με την επιτυχή ολοκλήρωση κάθε σταδίου. Αν υπάρξει αποτυχία στην ολοκλήρωση ενός σταδίου, τότε καθυστερεί η ολοκλήρωση και των επόμενων σταδίων και το άτομο μπορεί να οδηγηθεί σε μια διαστρεβλωμένη αίσθηση του εαυτού. Τα στάδια της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης του Erikson είναι:

Ο Harry Stack Sullivan δεν  είχε ποτέ άμεση επαφή με τον Freud, αφού γεννήθηκε  και σπούδασε στις ΗΠΑ. Ο Sullivan τόνισε το ρόλο των κοινωνικών διαπροσωπικών δυνάμεων στην ανάπτυξη του ατόμου. Παρουσίασε σημαντικό έργο στη θεραπεία σχιζοφρενών ασθενών.

Σύμφωνα με τον Sullivan,η έννοια του εαυτού έχει μια κοινωνική προέλευση: χτίζεται μέσα από την αλληλεπίδρασή μας με τους άλλους και από την ιδέα που σχηματίζει το παιδί για το πώς το αξιολογούν οι άλλοι.
Επικεντρώθηκε:

1. Στους δυναμισμούς. Οι δυναμισμοί εκφράζουν πρότυπα συμπεριφοράς, ιδιαίτερα    περίπλοκα, τα  οποία  «μετασχηματίζουν τη φυσική ενέργεια του οργανισμού» και μπορούν να αφορούν συγκεκριμένα μέρη του σώματος ή εμπειρίες άγχους.
2. Στο σύστημα του εαυτού. Είναι το βασικό σύστημα μέσα από το οποίο ένας άνθρωπος διαχειρίζεται το άγχος.
3. Στις προσωποποιήσεις. Με τον όρο αυτό αναφέρεται στον τρόπο που τα παιδιά κατανοούν τον κόσμο.